به مادرم بگویید دوستش دارم

به گزارش وبلاگ چارگون، تهران (پانا) - اولین بانوی ایرانی است که به علت فداکار ی های بی دریغش مدال فلورانس نایتینگل را دریافت نموده است. امدادگران از او به عنوان مادر یاد می نمایند.

به مادرم بگویید دوستش دارم

به گزارش شهروند، فریبا شاه محمدی سال 58 در دوران دبیرستان وارد جمعیت هلال احمر شد و در آغاز جنگ تحمیلی به وسیله سازمان جوانان دوره های یاری های اولیه را گذرانده و به صورت رسمی وارد بحث امدادگری شده است.

سرکار خانم شاه محمدی از قطاری که آن روزها بر ریل امدادگران در حرکت بود برایمان بگویید؟

در سال های جنگ میان ایران و عراق قطاری جهت اعزام مجروحین و آسیب دیدگان به بیمارستان وجود داشت که خدمات درمانی و بسته بندی داروها در آن قطار به مجروحین و آسیب دیدگان جنگ توسط امدادگران آموزش دیده ارائه می شد که در نوع خود بینظیر بود.

از آموزش امدادگران در سال های جنگ بفرمایید؟

آن سال ها برای آموزش امدادگران به اهواز سفر کردیم که عملیات والفجر 8 آغاز شد و انبوه مجروحین به بیمارستان رهسپارشدند و بنده و همکاران دیگرم صبح ها درگیر آموزش و عصرها تا نیمه های شب در حال خدمت رسانی به مجروحین بودیم. تمام افراد بدون خستگی در حال ارائه خدمات بشرمحبت آمیز به مجروحین بودند.

باتوجه به شرایط کشور در سال های جنگ آیا کمبودی در بحث دارو و درمان بود؟

در آن روزها کشور عزیزمان تحریم هم شده بود، اما کمبود بسته های درمانی و دارو به هیچ وجه وجود نداشت و خلاهایی که اکنون در کشور هست در زمان جنگ تحمیلی وجود نداشت. این موضوع اتحاد و همبستگی مردم را در سال های دفاع مقدس را می رساند.

مواجهه با مجروحین زیاد برای شما سخت نبود؟

سخت بود ولی فضای معنوی آن روزها همه چیز را از یاد می برد. یادم هست در بیمارستان اهواز قسمت مجروحان ساعت دو شب در یکی از اتاقها مجروحی با نجوای نحیف کسی را می زد. من بالای سرش رفتم که با لبان خشکیده به من گفت: من دارم میرم پیش دوستانم. اشهدش را می گفت و با صدایی بسیار آسمانی و آرام زمزمه می کرد به مادرم بگویید دوستش دارم و با چهره ای آرام و سبک بال جان به جان آفرین تسلیم کرد. این یک نعمت الهی بود برای من و تمام امدادگران که حال خوب آن شب های مجروحین را با تمام وجود درک کردیم. عروج های عاشقانه ای که با هیچ چیزی در جهان این حال خوب قابل قیاس نیست. شاهد بودیم امدادگران در آن روزها علاوه بر خدمات امدادی، شب ها پای خاطرات مجروحین می نشستند و خاطرات آن عظیمواران را یاد داشت می کردند.

هلال احمر علاوه بر آموزش مربی و تربیت نیروها جهت اعزام به مناطق جنگی، چه فعالیت های دیگری انجام می داد؟

امدادگران اسوه صبرو ایثار هستند، فعالیت های بی شمار و داوطلبانه در روزهای جنگ قابل وصف نیست. نیروهای جمعیت هلال احمر جمهوری اسلامی ایران درآن سال ها علاوه بر خدمات امدادی، نقطه وصل بین اسرای جنگی و خانواده هایشان هم بودند. بدین صورت که نامه های اسرای جنگی را با هماهنگی صلیب سرخ به خانواده هایشان می رساندند و فرشتگان سرخ پوش پیغام آور صلح و دوستی برای خانواده های چشم انتظار بودند.

در چندسالگی در جمعیت هلال احمر عضو شدید و در چند سالگی به جنگ اعزام شدید؟

من بدلیل علاقه شدیدی که به خدمات داوطلبانه و بشرمحبت آمیز از همان سنین کودکی و نوجوانی داشتم، در 14 سالگی به عضویت جمعیت هلال احمر درآمدم و در سن 18 سالگی با میل قلبی و باطنی از روی شور و اشتیاق به مناطق جنگی اعزام شدم.

به عنوان بانوی امدادگر در سال های جنگ چه چیزی به دست آوردید؟

مهم ترین و عظیم ترین دستاوردی که در سال های جنگ بدست آوردم، یادگرفتن ایثار و فداکاری از عظیم مردان و شیر زنانی بود که برای نجات کشور خویش جنگیدند. در آن سال های جنگ انسان هایی دیدم که بی دریغ خدمات بشرمحبت آمیز و انسان محبت آمیز ارائه می کردند که درس ها و تجربیات فراوانی از آن عظیمواران آموختم.

به نظر شما امدادگران جمعیت هلال احمر چقدر توانسته اند ادامه دهنده راه شهدای امدادگر باشند؟

قطعا امدادگران و داوطلبان از مکتب عشق و ایثار شهدا الگو می گیرند و فداکاری و رشادت های شهدای امداگر در میان اعضای جمعیت هلال احمر باید ترویج داده گردد، چه بسا که ما شاهد هستیم امدادگران نسل کنونی با خدمات بشرمحبت آمیز ادامه دهنده راه شهدای هشت سال دفاع مقدس هستند.

و سخن آخر؟

دعا می کنم روحیه دفاع مقدس بین همگان ترویج گردد. زیرا هشت سال دفاع مقدس به عنوان قسمتی از تاریخ ماست و باید به صورت الگو به نسل های بعدی منتقل گردد.

منبع: خبرگزاری پانا

به "به مادرم بگویید دوستش دارم" امتیاز دهید

امتیاز دهید:

دیدگاه های مرتبط با "به مادرم بگویید دوستش دارم"

* نظرتان را در مورد این مقاله با ما درمیان بگذارید