برای واقعیت افزوده صوتی آماده هستید؟ - وبلاگ چارگون

به گزارش وبلاگ چارگون، واقعیت افزوده یا همان Augmented Reality را تا به امروز در جاهای مختلفی دیده ایم. از بازی مشهور Pokemon Go گرفته تا استفاده از این تکنولوژی توسط شرکت های فعال در حوزه مد مثل زارا و پوما. این روزها هرکسی سعی می نماید به نحوی از این تکنولوژی استفاده کند. اما حالا باید منتظر فراگیرشدن تکنولوژی جدیدی در این حوزه باشیم که واقعیت افزوده صوتی یا Audio Augmented Reality نام دارد.

اگر کمی دقیق تر شویم، چیزی که امروز به نام واقعیت افزوده می شناسیم، بیشتر آن ها شامل محتوای بصری می گردد. تقریبا تمام اپلیکیشن های AR هم از دوربین گوشی ها و تبلت ها استفاده می نمایند تا دنیای دیجیتال و دنیای واقعی را با یکدیگر پیوند بزنند. این اپلیکیشن ها از چیزی که شما می بینید استفاده می نمایند تا بتوانند بازی ها را به دنیای واقعی بیاورند یا اطلاعات اضافی را در اختیار شما قرار دهند.

اما به طور کلی، تعریف AR به این صورت است که: شامل یک تجربه تعاملی از دنیای واقعی. در واقعیت افزوده، چیزهایی که اطراف شما هستند توسط اطلاعات ساخته شده توسط کامپیوتر تکمیل می شوند. اما در حالی که تا به حال هرچیزی که در این زمینه دیده ایم بصری بوده، دنیای واقعی بیشتر از چیزهای بصری است و شامل موارد دیگری مثل رایحه ها، نواها، نویزها، بافت ها و موارد دیگر هم می گردد.

به این دلیل است که بعضی کسب وکارها، سازمان ها و شرکت های توسعه دهنده جاوا، سعی دارند تا AR را به حس های بیشتری بیاورند. یکی از حس هایی که حالا بیشتر به آن توجه می گردد، حس شنیداری است. چندین سال است که هدفون ها به صورت انبوه در اختیار مردم هستند و بیشتر کاربران نیز از هدفون ها برای گوش دادن به صدا یا موسیقی توسط گوشی خود استفاده می نمایند. بنابراین استفاده از هدفون ها و البته صدا، برای فاز بعدی واقعیت افزوده، طبیعی به نظر می رسد.

حالا نوبت به واقعیت افزوده صوتی رسیده است

وقتی شرکت بوز هدفون/عینک Bose Frames را سال گذشته معرفی کرد، توانست لقب اولین محصول حوزه واقعیت افزوده صوتی یا AAR را به خود اختصاص دهد. بسیاری از کابران در ابتدا تصور می کردند که این محصول هم سرنوشتی شبیه به گوگل گلس خواهد داشت. اما در نهایت دیدیم که در بسیاری از نقدها، از عینک/هدفون Bose Frames تعریف هم شد. درواقع نکته مهم در رابطه با این محصول این است که با عینک آفتابی جذابی روبرو هستیم که تنها به یک اپلیکیشن در موبایل کاربر احتیاج دارد تا بتوان با آن به سادگی تعامل کرد. با استفاده از مواردی مثل تکان دادن سر، صحبت کردن و لمس کردن دسته های این عینک، می توان با آن تعامل داشت که در نهایت تجربه کاربری خیلی خوبی را هم به همراه دارد.

این عینک از سنسورهای مختلفی استفاده می نماید و تا تشخیص دهد که شما در چه محلی قرار دارید و چه اطلاعاتی باید به شما بازگو کند. مثلا شما می توانید به یک رستوران نگاه کنید و اطلاعاتی مرتبط بشنوید یا در خیابان راه بروید و اطلاعات مرتبط با خیابان بشنوید. این عینک پتانسیل های بالایی دارد. برای مثال تصور کنید درحال راستایابی هستید و نقشه به وسیله بلندگوهای عینک، به شما بگوید که به کدام خیابان بپیچید. یا مثلا در حال پخت غذا باشید و عینک به شما یاری کند تا چیزی را از قلم نیندازید. حتی چنین عینک هایی می توانند برای بازگوکردن اخبار مهم روز به شما کاربردی باشند.

تمام این ویژگی ها جذاب هستند، مگر نه؟ اما چرا عینک هایی مثل بوز فریمز می توانند پیروز باشند و عینکی مثل گوگل گلس نه؟ همه چیز بستگی به زمان دارد. وقتی گوگل گلس عرضه شد، بسیاری از مردم نه انتظار چنین محصولی را داشتند و نه علاقه ای برای استفاده از عینکی بزرگ و زمخت روی صورت خود. واقعیت افزوده نیز در آن سال ها چیزی ناشناخته بود و قیمت زیاد گوگل گلس هم علت دیگری بود تا این محصول پیروز نباشد.

امروز اما مردم در صحبت کردن با دستیارهای صوتی گوشی های خود خو گرفته اند. دستیارهای صوتی مختلفی مثل گوگل اسیستنت، سیری و الکسا هم در دسترس بیشتر مردم قرار دارند و یاری شایانی نموده اند تا واقعیت افزوده صوتی را به بخشی جدانشدنی از زندگی افراد بدل نمایند. جدا از این ها، AAR آنقدرها که تصور می گردد نیز به دستگاه های اختصاصی احتیاج نخواهد داشت.

اما همچنان ما به عینک ها و گجت های پوشیدنی وابسته هستیم و آینده نیز با نسخه هوشمند شده آن ها همراه است. همچنین هدفون ها نیز می توانند به گونه ای توسعه پیدا نمایند تا عینک های هوشمند تبدیل به گجت هایی نخواستنی تبدیل شوند. برای مثال هدفون های اپل ایرپادز یا گوگل پیکسل بادز، همین حالا هم به واسطه آسان کردن ارتباط با سیری و گوگل اسیستنت، نشان داده اند که چقدر هدفون ها نیز می توانند هوشمند شوند. نسخه های بعدی این هدفون ها نیز می توانند به سنسورهای جدید مجهز شوند تا در زمینه واقعیت افزوده صوتی کاربردهای بسیار بیشتری داشته باشند.

چالش واقعیت افزوده صوتی

اگرچه ایده استفاده از گجت های واقعیت افزوده صوتی بسیار هیجان انگیز هستند اما یک مشکل بزرگ و البته کلاسیک و قدیمی دارند که از زمان ظهور واکمن ها، مورد توجه بوده اند. این مشکل این است که این دستگاه ها می توانند مردم را در جامعه به افرادی منزوی و متکی به گجت های خودشان بدل نمایند. تصور کنید در شهری راه می روید که هر کسی یک جور هدفون هوشمند با AAR در گوشش دارد. این نگرانی بزرگ را احتمالا در فیلم هالیوودی Her هم دیده اید که چطور هدفون های واقعیت افزوده صوتی می توانند زندگی هر فرد را اشغال نموده و او را از جامعه دور نمایند.

نگرانی بعدی، در خصوص آسیب رسیدن به شنوایی است. استفاده طولانی مدت از هدفون ها می تواند اثر مخربی روی گوش شما داشته و از وز وز کردن گرفته تا حتی از دست دادن شنوایی را به همراه داشته باشد. از آن جایی که محصولات حوزه AAR قرار است مدام در گوش شما قرار داشته باشند و درواقع از حس شنوایی شما استفاده نمایند، ممکن است شما در تمام طول روز هدفون های مخصوص را در گوش خود داشته باشید بدون آنکه دیگر متوجه حضور آن ها شوید و این مسئله ای خطرناک برای سلامت شنوایی شما خواهد بود.

همچنین، نگرانی بزرگ آخر که توسعه دهندگان این تکنولوژی را درگیر خود می نماید، این است که هیچ بعید نیست تبلیغات هم راه خود را به سرعت به سمت این تکنولوژی باز کند. درواقع راه یابی تبلیغات به این حوزه، امری اجتناب ناپذیر است. دستگاهی که از AAR استفاده می نماید و به سنسورهایی مثل GPS مجهز شده و اپلیکیشن های اختصاصی هم برای آن طراحی شده، بیش از همه می تواند صنعت تبلیغات را به خود جذب کند تا بتوانند تبلیغات مرتبط را در هر مکانی به گوش شما برسانند. فرض کنید در جلوی یک مغازه ایستاده اید و ناگهان هدفون هوشمند شما آغاز به تبلیغ تخفیف های مرتبط با اجناس آن مغازه می نماید!

مشکل آخر که گفتیم این نیست که آیا امکان تبلیغات هدف مند در چنین محصولاتی وجود خواهد داشت یا خیر (که البته فکر می کنیم کاملا امکان پذیر است). بلکه مشکل اینجاست که AAR یک تکنولوژی نو و کم سن و سال است و در این شرایط، با سرعت بالا و بدون هیچ نظارتی در حال رشد است. این یعنی احتمال اینکه این تکنولوژی به راستا اشتباه کشیده گردد، زیاد خواهد بود که در نهایت به نفع هیچ کسی نیست.

جمع بندی

با خواندن این مقاله احتمالا به این نتیجه رسیده اید که AAR قطعا در آینده اتفاق خواهد افتاد و تنها زمان، مانع از رسیدن ما به آن آینده است. قطعا هم همینطور است که این را مدیون تکنولوژی های جدید کنونی هستیم که بخشی از آینده AAR را برای ما به ارمغان آورده اند. اما در نهایت، هنوز جای زیادی برای پیشرفت AAR وجود دارد و قطعا این تکنولوژی هنوز به بلوغ نرسیده است. به همین دلیل هم فکر می کنیم پیروزیت این تکنولوژی تضمین شده نیست و ممکن است شاهد شکست آن باشیم.

لازمه پیشرفت AAR این است که شرکت های بزرگ، سازمان ها و توسعه دهندگان جاوا، همگی برای ساخت اپلیکیشن های بیشتر و بهبود تجربه کاربری AAR کوشش نمایند تا به سرنوشت محصولی مثل گوگل گلس ختم نگردد. جامعه کاربران امروزی به نظر مشتاق چنین تکنولوژی هستند و آزمایش هایی که در این زمینه اجرا شده نیز امیدوارنماینده هستند. اما باز هم پیروزیت این فناوری مدیون یک کوشش جمعی خواهد بود و قرار نیست با محصولاتی که ظاهر جذابی دارند، بتوانیم AAR را وارد زندگی مردم کنیم.

منبع: I4U