عباس صفاری، شاعر سرشناس درپی ابتلا به کرونا درگذشت - وبلاگ چارگون

به گزارش وبلاگ چارگون، عباس صفاری شاعر برجسته در پی ابتلا به کرونا و در سن 69سالگی در کالیفرنیا درگذشت.

شایسته صفاری، خواهر این شاعر، نویسنده و مترجم با اعلام این خبر به ایسنا گفت: او در حدود ساعت 6 صبح امروز (هفتم بهمن ماه) به وقت ایران و ساعت 4:41 PM به وقت کالیفرنیا در بیمارستانی در نزدیکی محل زندگی اش در کالیفرنیا از دنیا رفت.

او در خصوص علت درگذشت عباس صفاری بیان نمود: او پیش از این بیماری ریوی داشت اما مدتی پیش به کرونا مبتلا شد، البته گفتند که خوب شده و او در خانه بود. اما ریه هایش هنوز درگیر بود و آسیب دیده بود و چون از پیش هم بیماری ریوی داشت، مجددا حالش وخیم شد.

به گفته شایسته صفاری، درخصوص چگونگی خاک سپاری این شاعر هنوز تصمیمی گرفته نشده است.

عباس صفاری چندی پیش از ابتلای خود، خانواده و حتی نوه سه ساله اش به ویروس کرونا خبر داده بود و گفته بود که چند هفته ای با این بیماری درگیر بوده و رو به بهبود رفته است.

از آثار او می توان به دوربین قدیمی و اشعار دیگر، عاشقانه های مصر باستان(ترجمه)، کلاغنامه، کوچه فانوس ها(ترجمه)، خنده در برف، مثل جوهر در آب، قدم زدن در بابل(مجموعه ای از خاطرات و تک نگاری ها)، ملاقات در سندیکای مومیاگران، عروس چوپان ها(داستان منظوم از ازدواج اینانا با دموزی - ترجمه)، مثل خواب دم صبح، پشیمانم کن و ... اشاره کرد.

مروری بر زندگی و آثار عباس صفاری

عباس صفاری، شاعر، نویسنده و مترجم متولد سال 1330 در یزد است.

او در تهران تهران بزرگ شد و پرورش یافت. خدمت سپاهی را به درخواست خود در بلوچستان گذراند. پس از خدمت سپاهی به استخدام بهداری اداره راه درآمد و باز هم به درخواست خود دو سال دیگر را در مناطق دور افتاده ای مانند دشت مغان و بندر جاسک به کار پرداخت.

وقتی حس کرد به اندازه کافی خاک آن جاده ها و روستاهای پرت افتاده را خورده است از کار بهداری استعفا داده، در تابستان 1376 به قصد ادامه تحصیل به غرب رفت و قریب سی سال و تا زمان مرگ مقیم شهر لانگ بیچ در کالیفرنیا بود.

رشته تحصیلی او هنرهای تجسمی بود که پیش از دریافت مدرک آن ترک تحصیل کرده و به کار آزاد روی آورد کارنامه ادبی-هنری او با شعر و ترانه آغاز می شود، سر از طراحی و نقاشی درآورد و دیگر باره به شعر برگشت.

اولین مجموعه شعر او با عنوان در ملتقای دست و سیب در سال 1992 در کالیفرنیا چاپ شد که جایزه ادبی باران را برای بهترین مجموعه شعر چاپ خارج از کشور در آن سال به خود اختصاص داد.

در ایران آن روزگار اما هنوز نام و نشانی از او و شعرش در مطبوعات نبود و احیاناً اگر نامی از او برده می شد، در رابطه با ترانه هایی بود که در نوجوانی برای فرهاد مهراد، گیتی پاشایی و دیگر خوانندگان پاپ نوشته بود.

سومین مجموعه شعرش را با عنوان دوربین قدیمی و اشعار دیگر در تهران منتشر کرد و همان سال جایزه شعر امروز ایران (کارنامه) به آن تعلق گرفت.

پس از موفقیت دوربین قدیمی به توصیه مجید روشنگر همکاری اش را با انتشارات مروارید آغاز کرد که حاصل آن پنج مجموعه شعر و سه کتاب ترجمه شعر سرایندگان کهن مشرق زمین بود. دفتر کبریت خیس یکی از همین دفاتر است. صفاری از شاعران تأثیرگذار بعد از انقلاب است که به رغم دوری از ایران سهم به سزائی در تثبیت زبان ساده و محاوره ای در شعر سال های اخیر داشت.

شعرهای عباس صفاری تا کنون به چندین زبان مختلف از جمله انگلیسی، فرانسوی، آلمانی، اسپانیائی، عربی و کردی ترجمه شده است. مجله فرانسوی زبان (تهران ریویو) در یکی از شماره هایش بخش ادبیات خود را به معرفی و ترجمه اشعار او اختصاص داده است. شعر بلندی نیز به نام هبوط یا (حکایت ما) دارد که ترجمه انگلیسی اش چندین سال در کتاب درسی رشته ادبیات دانشگاه در آمریکا بوده است.

صفاری در کنار کار شعر و ترجمه، به ساختن چوب نگاره و چاپ دستی آن با پرس های ساخت دست می پرداخت.

عباس صفاری قبل از انقلاب، فرصتی را به ترانه سرایی پرداخت. او چندین ترانه را به خوانندگان پاپ سپرد که مشهورترین آن ها ترانه اسیر شب بود که با صدای فرهاد مهراد و آهنگ سازی محمد اوشال منتشر شده است.