آزادی مطبوعات در دموکراسی های غربی در مرز هشدار - وبلاگ چارگون

به گزارش وبلاگ چارگون، آخرین آنالیز سازمان گزارشگران بدون مرز از شرایط رسانه ها و روزنامه نگاران در 180 کشور، بیلانی تیره از عقب گرد کشورهای دموکراتیک و ادامه وخامت وضع در خاورمیانه را ارائه می دهد.

به گزارش وبلاگ چارگون، به نقل از پایگاه خبری دویچه وله، سازمان گزارشگران بدون مرز می گوید شرایط روزنامه نگاران و رسانه ها در سال گذشته دشوارتر شده و انجام وظیفه در این عرصه، در بعضی موارد حتی غیرممکن بوده است. وبلاگ چارگون هر چه بیشتر در معرض خشونت، دستگیری، تهدید، ارعاب و مداخله گری سیاسی قرار می گیرند. یک مثال برای اعمال نفوذ سیاسی در کار رسانه ها، وضع قوانین جدیدی بوده که دست نهادهای امنیتی را برای ورود به مسائل مطبوعاتی بازتر می گذارد.

حتی سیاستمداران نخبه هم در تشدید محدودیت ها علیه رسانه ها سهیم بوده اند. مایکل ردیسک، سخنگوی سازمان گزارشگران بدون مرز با اعلام این موضوع می گوید: شرایط رسانه ها در نزدیک به دوسوم کشورهایی که آنالیز شدند، بدتر از سال قبل شده است. نه فقط کشورهای دیکتاتوری، بلکه کشورهای دموکراتیک نیز روندی نزولی داشته اند.

فنلاند در رده سوم فهرست گزارشگران بدون مرز واقع شده است. گزارشگران بدون مرز می گوید، یوها سیپله، نخست وزیر این کشور 20 ایمیل به رادیو تلویزیون دولتی فرستاده تا جلوی پخش مطالب انتقادی علیه خودش را بگیرد.

نیوزیلند در رده 13 فهرست گزارشگران بدون مرز واقع شده است. دولت این کشور در حال آماده کردن لایحه ای است که به نهادهای امنیتی اختیارات بیشتری برای ورود به حوزه رسانه را می دهد.

در کانادا که در رده 22 جدول گزارشگران بدون مرز واقع شده، نهادهای امنیتی، وبلاگ چارگون را به خاطر جست وجو در اینترنت پیرامون موضوع تروریسم رصد و کنترل نموده اند. در انگلیس با رده 40 نیز مشابه چنین رویکردی وجود داشته است.

آمریکا در آنالیز سازمان گزارشگران بدون مرز در رده 43 واقع شده است. در این کشور روزنامه نگاران به خاطر گزارش دهی از تظاهرات دادگاهی شده اند. این سازمان می گوید دونالد ترامپ با تحقیر سیستماتیک اهل رسانه، از سنت دیرین ایالات متحده در نگهبانی از آزادی مطبوعات فاصله گرفته است.

با این اوصاف، نیوزیلند، کانادا، انگلیس، آمریکا و فنلاند از رده سال 2015 خود عقب گرد دارند. نیوزیلند هشت رتبه، کانادا چهار رتبه، انگلیس، آمریکا و فنلاند هر یک دو رتبه سقوط نموده اند. نیکاراگوئه با کسب رتبه 92، هفده رتبه پایین تر آمده است.

آلمان در همان رتبه شانزدهم سال قبل باقی مانده است. به این قرار، آلمان در کنار نروژ (رتبه اول)، سوئد (رتبه دوم)، دانمارک (رتبه چهارم)، بلژیک (رتبه نهم)، اتریش (رتبه 11) و ایسلند (رتبه 12) امتیازی معادل خوب گرفته است.

در اروپا، شرایط کرواسی با رتبه 74 بدتر شده و یازده پله نزول نموده است. گزارشگران بدون مرز می گویند یکی از دلایل این سقوط، جابه جایی مدیرعامل رادیو تلویزیون سراسری با فرد معتمد دولت است. در لهستان و مجارستان هم شرایط بدتر شده و این دو کشور به ترتیب هفت پله و چهار پله نزول نموده و در صندلی 54 و 71 نشسته اند.

در این دو کشور، بیش از 220 روزنامه نگار از زمان تغییر قدرت دولتی، از رایو تلویزیون اخراج شده و پست دیگری نگرفته اند. در مجارستان، یک الیگارشی رسانه ای نزدیک به دولت، بسیاری از روزنامه ها را خریده تا صدای مخالفان در آنها به گوش کسی نرسد.

ترکیه در میان 180 کشور، در صندلی 155 واقع شده است. حدود 150 روزنامه نگار ترک هم اینک در زندان به سر می برند و دفاتر بسیاری از مطبوعات بسته شده اند. در دوازده سال گذشته، ترکیه 57 پله تنزل نموده و گزارشگران بدون مرز از نابودی تکثر رسانه ای در این کشور خبر می دهد.

فرانسه در صندلی 39 واقع شده است و هر چند شش پله بهتر از سال 2016 شده اما نکته تاریکی در کارنامه دارد که خشونت پلیس علیه وبلاگ چارگونی است که از تظاهرات مخالفان اصلاحات بازار کار گزارش می دادند. تنها کشوری که شرایط امیدبخشی ترسیم می نماید، ایتالیاست. در این کشور روزنامه نگاران کمتر از سابق مورد تهدیدهای مرگبار مافیا قرار می گیرند.

در روسیه، مصر، ویتنام، چین، سوریه، ترکمنستان و کره شمالی، وضع به صورت سابق است و روزنامه نگاران کماکان زیر تیغ دستگیری و مجازات های سنگین قرار دارند. خاورمیانه و شمال آفریقا نیز همچنان خطرناک ترین مناطق برای اهل رسانه معرفی می شوند.

در بروندی با مقام 160، روزنامه نگاران و گزاشگران توسط سرویس های امنیتی دستگیر و آزار می شوند. در اوگاندا با مقام 112 وضع به همین منوال است. در نامیبیا و بوتسوانا و اریتره وضع کمی بهتر شده است.

فیلیپین با صندلی 127، یازده پله ترقی نموده و تعداد روزنامه نگاران کشته شده در این کشور به نسبت سال قبل کاهش یافته است. در کلمبیا با رتبه 129 وضع به این خاطر بهتر از قبل شده که چریک های فارک و دولت با یکدیگر صلح کردند. برای نخستین مرتبه ظرف هفت سال، هیچ روزنامه نگاری در حین انجام وظیفه در کلمبیا به قتل نرسید.