وعده های بورسی تمامی ندارد - وبلاگ چارگون

به گزارش وبلاگ چارگون، سناریوی تلخ وعده های بورسی مسئولان به سرمایه گذاران خاتمه ندارد و همچنان شاهد وعده هایی هستیم که در دولت قبل نیز به سهامداران داده می شد. از بهبود اوضاع این بازار گرفته تا معین کف و سقف برای نزول و صعود شاخص اما تقریبا می توان گفت به جز 10 تصمیم اخیر دولت که برای اصلاح بازار سرمایه گرفته شده هیچ اقدام عملی حداقل در یک سال گذشته برای بهبود شرایط بازار صورت نگرفته است.

به گزارش وبلاگ چارگون، هنوز هم تکانه های بورسی سال گذشته اعتماد مردم به بازار سرمایه را می لرزاند و تحلیلگران بر این باورند که جدا از چالش هایی از جمله قیمت گذاری دستوری یا ابهام در مذاکرات سیاسی، بازار سرمایه از نظر روانی آسیب دیده و اعتماد مردم از این بازار رخت بسته است.

در چنین شرایطی است که باز هم از گوشه و کنار صدای وعده های مسئولان درمورد اصلاح شرایط بازار سرمایه به گوش می رسد. انگار نه انگار که سال قبل بازار با همین وعده ها با سر به زمین خورد و حدود 50 میلیون ایرانی با طناب پوسیده وعده ها به ته چاه بازار دستوری پرتاب شدند.

یکی از این وعده ها، کف یک میلیون 600 تا یک میلیون و 700 هزار واحد برای شاخص کل بود که از سوی محمود واعظی، رییس وقت دفتر رییس جمهور اعلام شد. موضوعی که حدود دو هفته بعد از شروع ریزش بازار در مردادماه مطرح شد؛ در روزهایی که شاخص کل سقف دو میلیون واحد را به تازگی از دست داده بود. همان روزهایی که حتی بدبین ترین تحلیلگران نیز گمان نمی کردند شاخص کل تا یک میلیون و 100 هزار واحد سقوط کند و بازگشت آن حتی به کانال یک میلیون و 500 هزار واحد نیز آرزو گردد. در آن روزها واعظی ضمن اظهار اینکه بورس جای مطمئنی برای سرمایه گذاری و سود بردن مردم است، خاطرنشان کرد که پیش بینی می گردد که شاخص بورس بین یک میلیون و 600 تا یک میلیون و 700 هزار واحد اصلاح می گردد و دوباره فرایند طبیعی خود را طی می نماید.

تنها یک نگاه کوتاه به شرایط بازار سرمایه از همان زمان تا کنون نشان می دهد که بازار هیچگاه فرایند طبیعی خود را طی نکرد. جدا از اینکه فرایندصعودی که پیش از صحبت های واعظی در پیش گرفته بود هم طبیعی نبود. طی یک سال گذشته شاخص کل بارها کانال یک میلیون و 500 هزار واحد را به دست آورد و از دست داد. همچون حرکت بی ثمر و خاتمه ناپذیر پاندولی که جز اضطراب از دست دادن سرمایه، ارمغانی برای سهامداران نداشت.

در هر حال بازار سال پر فراز و نشیب 1399 را پشت سر گذاشت و با همان التهاب و بی اعتمادی سال نو را با یک دولت نو شروع کرد. هرچند در ابتدا بازار به وعده های دولت سیزدهم چراغ سبز نشان داد اما باز هم به فرایند نزولی خود بازگشت و حرکت کج دار و مریز خود را از سر گرفت.

جالب است که با وجود اینکه تجربه سال گذشته نشان می دهد سهامداران با وعده مسئولان سرمایه خود را وارد بازار کردند و همین اعتماد باعث سوختن سرمایه شان شد، قطار وعده مسئولان هنوز از حرکت نایستاده و با سرعت ادامه دارد!

از وعده های مبهم تا شاخص یک میلیون و 700 هزار واحدی

یکی از همین وعده ها، وعده محسن رضایی، معاون اقتصادی رئیس جمهور بود. وی یک بار در 9 آبان ماه در کمیسیون اقتصادی مجلس گفت: برنامه های نوی برای بهبود شرایط داریم و به احتمال زیاد در آذرماه خبرهای خوبی به مردم خواهد رسید. دولت برای تقویت بازار سرمایه اقدامات متعددی را پیگیری می نماید و زیرساخت بازار سرمایه نیز در حال تکمیل است، زیرا بسیاری از ابزارهای موجود مربوط به 50 سال گذشته بوده و سنتی است و بازار نمی تواند انعطاف داشته باشد.

رضایی اضافه کرد: سهامداران این بازار صبر و حوصله داشته باشند؛ آینده بورس بسیار خوب خواهد بود.

بعلاوه وی در تاریخ 13 آبان و در خاتمه جلسه ستاد تسهیل و برطرف موانع فراوری در استان خوزستان با بیان این که بازار بورس تقویت خواهد شد، گفت: کل بازار بوس در حال برنامه ریزی و اصلاح بوده و دولت مصمم است که این اصلاحات را ادامه دهد.

با وجود اینکه اتفاق خاصی جز اصلاح لایحه بودجه برای بورس نیفتاد، وی اخیرا اعلام نموده است که در دولت گذشته یک کار شتاب زده ای صورت گرفت و بورس فراتر از توانش زیربار هزینه های مردم رفت و مردم پول هایشان را آوردند و در حقیقت روی یک خودرویی سوار کردند که این خودرو توانایی لازم را برای تحمل آن نداشت هم اکنون شاخص بورس روی پله یک میلیون و 150 هزار واحدی قرار گرفته است. از اینجا به بعد ما این خودرو را تقویت می کنیم که بتواند بار بزرگتری را از یک میلیون و 500 هزار تا یک میلیون و 700 هزار واحدی و آرام آرام در ارتفاع بالاتری حمل کند؛ این مورد در دستورکار ماست. به زودی اصلاحات قابل توجهی در بورس انجام خواهیم داد.

قاعدتا اصلاح شرایط بازار سرمایه که به یکی از بازارهای اقتصادی مهم کشور با بیش از 50 میلیون سهامدار تبدیل شده است جای خوشحالی دارد اما انتظار می رود مسئولان به جای وعده های مبهمی که پیش از این نیز راه به جایی نبرده است، راهکاری برای این بازار بیندیشند تا ضمن بازگشت سرمایه های مردم، اعتماد نیز به این بازار برگردد تا شاید بتواند در شرایط تحریم، به چرخیدن چرخ اقتصاد کشور نیز یاری کند.